Η ιστορία του χωριού χάνεται στα αρχαία χρόνια. Σύμφωνα με τη μυθολογία στη Μεσορόπη, στη θέση Κλωθώρη, οι εννέα Μούσες ανέθρεψαν το θεό Διόνυσο, το θεό που κατοικία του ήταν το Παγγαίο. Επίσης,  ψηλά στο ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας έχουν βρεθεί βραχογραφίες, γεγονός που αποδεικνύει ότι η περιοχή  κατοικούνταν χιλιάδες χρόνια πριν τη γέννηση του Χριστού.

              Από τον 6^ο  π.Χ. αι. συναντάμε το χωριό με τη σημερινή του ονομασία αλλά όχι στην ίδια θέση. Αρχικά ήταν χτισμένο στην καρδιά του κάμπου στο σημείο όπου σήμερα βρίσκεται το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου. Στη συνέχεια μεταφέρθηκε βορειότερα, εκεί όπου σήμερα είναι το γήπεδο  του χωριού και γύρω στον 6^ο μ.Χ. αι. μεταφέρθηκε στην σημερινή του θέση. Αιτία για όλες αυτές τις μετακινήσεις ήταν οι επιδρομές που δεχόταν από άλλους λαούς εξαιτίας των πλούσιων μεταλλείων χρυσού που υπήρχαν στην περιοχή. Ολόκληρη η περιοχή γύρω από το χωριό ήταν γεμάτη καμίνια, όπου έκαιγαν τα μεταλλεύματα κι έπαιρναν το καθαρό χρυσάφι. Γι’  αυτό κι όταν οι κάτοικοι της Μεσορόπης αναγκάστηκαν για τρίτη φορά να μετακινηθούν βορειότερα, η περιοχή αν και ήταν  ένα δάσος από βελανιδιές, φτελιές, μηλιάρια, καστανιές, κρανιές κι άλλα δέντρα, τους ήταν πολύ γνώριμη καθώς δούλευαν σε αυτήν.

             Το 1373 η Μεσορόπη και η γύρω περιοχή κυριεύθηκε από τους Τούρκους. Πολλοί λίγοι Τούρκοι εγκαταστάθηκαν στη Μεσορόπη, κι αυτοί γρήγορα την εγκατέλειψαν λόγω των συνεχών ξυλοδαρμών και της ψυχρής στάσης των Μεσοροπιανών. Η παράδοση λέει ότι κάθε βράδυ ο  Άγιος Γεώργιος  τους έδερνε με το μαστίγιο του, γι΄αυτό κι αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν.  Ωστόσο, οι Τούρκοι τους φέρονταν άσχημα και τους εξανάγκαζαν σε αγγαρείες από τα διπλανά χωριά όπου ζούσαν, γι’  αυτό και αντιπροσωπεία Μεσοροπιανών πήγε στον σουλτάνο το1685, διαμαρτυρήθηκε και δικαιώθηκε.

         Σύμφωνα με την παράδοση γύρω στα 1770-5 πέρασε από τη Μεσορόπη και κύρηξε το Λόγο του Θεού στο«Μεσοχώρι» ο Κοσμάς ο Αιτωλός. Μιλώντας στους κατοίκους του χωριού, τους υπέδειξε τις τοποθεσίες όπου έπρεπε να κτίσουν τα εκκλησάκια του Προφήτη – Ηλία, της Αγίας Μαρίνας και του Αϊ Δημήτρη. Επίσης, οι Μεσοροπιανοί πήραν μέρος στον Μακεδονικό Αγώνα για την απελευθέρωση τους από τους Τούρκους.